Psychoterapia to sposób leczenia, który ma na celu przyniesienie ulgi w psychicznym (a czasem także fizycznym) cierpieniu. Jest to proces, którego zadaniem jest dokonanie u pacjenta zmiany sposobu myślenia, przeżywania czy zachowania, który wywołuje cierpienie.Terapeuta posiada profesjonalną wiedzę, która pozwala mu rozumieć problem pacjenta i adekwatnie do tego problemu stosować określone techniki i interwencje. Psychoterapia, to czasem trudny proces. Żeby zobaczyć siebie bardziej realistycznie, trzeba zobaczyć również swoje słabe strony, swoją agresję czy złość, lęki, swoją niechęć do innych, do siebie. Człowiek mocno się przed tym broni. Rozmowa z terapeutą nie polega na tym, że ktoś kogoś pociesza albo poklepuje po ramieniu. To jest szczególna relacja, w której pacjent dostaje od psychoterapeuty lepsze rozumienie swoich motywów, sposobu przeżywania różnych sytuacji i źródeł swojego cierpienia. W chwili, gdy zrozumie, dlaczego robi pewne rzeczy, czyli mówiąc językiem psychoterapii, uzyska wgląd, to wtedy to, co było nieświadome, co jakby pchało nas do różnych działań, staje się świadome, odzyskujemy nad tym kontrolę. W proces psychoterapii dzieci i młodzieży często włączeni są rodzice. Pierwsze spotkanie zwykle odbywa się z samymi rodzicami, zwłaszcza jeśli problem dotyczy małego dziecka. Kolejna wizyta to indywidualne spotkanie terapeuty z dzieckiem. Po rozpoznaniu specyfiki przejawianych przez dziecko lub nastolatka trudności psycholog dziecięcy ustala plan psychoterapii. W zależności od wieku dziecka oraz specyfiki problemu proponowana jest najbardziej odpowiednia forma terapii. Terapia indywidualna wsparta jest spotkaniami psychoedukacyjnymi oraz informacyjnymi dla rodziców. Pracuję z dziećmi i młodzieżą, którzy: wykazują zaburzenia rozwoju społecznego czy emocjonalnego, przeżywają trudności w przedszkolu czy szkole: problemy w nauce, trudności z koncentracją, nieradzenie sobie ze złością w stosunku do nauczycieli, rówieśników, przeżywają róznego rodzaju problemy adaptacyjne: pójście do przedszkola, szkoły, rozwód rodziców, mają trudności w relacjach z innymi, np. rówieśnikami, posiadają objawy silnego stresu: jąkają się, wycofują społecznie, mają problemy ze snem.