|
|
|
|

|
|
Terapia logopedyczna – leczenie zaburzeń mowy wykorzystujące osiągnięcia
logopedii.
Do zadań logopedii należą:
- kształtowanie prawidłowej mowy w przedszkolu i w szkole, czyli dbanie o jej
prawidłowy i jak najlepszy rozwój pod względem fonetycznym, gramatycznym
i leksykalnym,
- doskonalenie mowy już ukształtowanej,
- usuwanie wad mowy,
- nauczanie mowy (mówienia i rozumienia) w wypadku jej braku lub utraty,
- usuwanie zaburzeń głosu,
- usuwanie trudności w czytaniu i pisaniu.
Jeśli proces rozwoju mowy przebiega w sposób odmienny od obrazu prawidłowego,
mówi się o zaburzeniach rozwoju mowy. Przyczyny tegoż mogą być następujące:
- słaba sprawność narządów artykulacyjnych - warg, języka, podniebienia,
policzków, lub też wada zgryzu
- uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego
- niesprawność aparatu fonacyjnego (krtań, tchawica, jama nosowa i gardłowa)
- zbyt długie karmienie butelką
- zbyt długie ssanie smoczka
- ssanie kciuka
- dłużej utrzymujący się, często nawracający katar
- przerośnięty trzeci migdałek podniebienny
- przetrwały niemowlęcy sposób połykania
- zbyt krótkie wędzidełko podjęzykowe lub wędzidełka wargowe
- wady wrodzone podniebienia lub /i warg
- nieprawidłowy sposób oddychania
- niedosłuch (słuch ma ogromny wpływ na rozwój mowy i jego upośledzenie
może być przyczyną występowania wielu zaburzeń)
- dostarczanie nieprawidłowych wzorców wymowy ze strony najbliższego środowiska (rodzice, dziadkowie)
Gwarancją sukcesu w terapii jest określenie sprawności słuchowej pacjenta
w zakresie wszystkich rodzajów słuchu i ewentualne usprawnianie tych funkcji,
które okazują się zaburzone.
|
|
|
|
|
|
|
|
|